నీలో నేనున్నానో లేదో

నీ నువ్వు తెలుసు..........నీ మనసు తెలుసు
నీ చూపు తెలుసు.....నీ మాట తెలుసు
నీ నవ్వు తెలుసు......నీ మౌనం తెలుసు
నీ అలోచన తెలుసు..నీ ఆవేశం తెలుసు
నీ ఇష్టం తెలుసు.....నీ కష్టం తెలుసు...
నీ గురించి ఇన్ని తెలిసిన నాకు,
నీలో నేనున్నానో లేదో...నాకింకా తెలియదు..
నీవంటే నాకున్నది ప్రేమో,ఆరాధనో,ఇష్టమో,కోరికో..
నాకు తెలియక నీన్ను అడుగుదామని వస్తే!
ఏమిటీ ఎదో అడగాలనుకుంటున్నావ్?
అన్న ప్రశ్న నీ నుండి..
అడగాలని వున్నా..
అడగలేక సందిగ్ధావస్థలో నేను.. .
ఎలానో నోరు తెరిచి అడిగా...
నాపై నీకున్నదీ,నీపై నాకున్నదీ ఏమిటి?..అని...
సూటిగా తగిలిన నీ చూపు తాళలేక..
వాలిన కనులను నీవైపు తిప్పుకుంటూ..
ఎక్కడనుండి ఏమని చెప్పను? ఐనా చెబుతా విను అంటూ...
నా పెదవి దాటి మాట రాకముందే నా అలోచన నీకెలా తెలుస్తుందీ?
నా మీదున్నది ప్రేమ కాకపోతే నా కోపాన్నెందుకు భరిస్తావ్?
నీమీద నాకున్నది అనురాగం కాకపోతే నీ మౌనంలోని భావం నాకెలా చేరుతుందీ?
నేను నవ్వితే నీ కళ్ళు వేవేల కాంతులీనుతాయి.ఇది ఇష్టం కాదా..
నా కళ్ళలో బాధకి నీ మనసు విలవిలలాడుతుంది.. ఇది ఆరాధన కాదా...
అంటూ నా వైపు వేసే నీ అడుగులనే చూస్తూ..
మనసులో వున్న మబ్బులన్నీ వీడి పున్నమిచంద్రునిలా నిన్ను చూసి లయ తప్పిన గుండె చిక్కబట్టుకుని
ప్రేమ కలిగిన ఇష్టంతో అనురాగం పంచిన ఆ మనుసుని ఆరాధనతో చూస్తూ..
ఒక్కో అడుగుకీ నాకు దగ్గరవుతున్న నిన్ను చూస్తూ
మనసు నిండా వున్న ప్రేమని తెలియచెప్పాలని చూస్తున్నా...