ప్రియా
నీకు దూరం అయి నాబ్రతుకు భారం అయింది
కనుల నిండా కన్నీరే మిగిలింది
విధి ఆడిన ఆటలో నే బలిఅయిపోయా
నా ఊపిరి అయిన నీవు నను విడిచిపోయావు
తిరిగిరాని లోకానికి నాతోడు లేకుండా
ఒంటరిగా బ్రతకమని నను ఒదిలేసిపోయావు
నీ హ్రుదయంలో కలకాలం దీపంలా వెలగాలనుకున్నా
చివరికి నాజీవితం చీకటి అయి నిరాశగా కూచున్నా
ఆనందఘడియలు సమాధిచేస్తూ
శోకంతో జీవించమని వదిలేసావు.
నీకు దూరం అయి నాబ్రతుకు భారం అయింది
కనుల నిండా కన్నీరే మిగిలింది
విధి ఆడిన ఆటలో నే బలిఅయిపోయా
నా ఊపిరి అయిన నీవు నను విడిచిపోయావు
తిరిగిరాని లోకానికి నాతోడు లేకుండా
ఒంటరిగా బ్రతకమని నను ఒదిలేసిపోయావు
నీ హ్రుదయంలో కలకాలం దీపంలా వెలగాలనుకున్నా
చివరికి నాజీవితం చీకటి అయి నిరాశగా కూచున్నా
ఆనందఘడియలు సమాధిచేస్తూ
శోకంతో జీవించమని వదిలేసావు.
No comments:
Post a Comment