ఒంటరిగా బ్రతకమని

ప్రియా
నీకు దూరం అయి నాబ్రతుకు భారం అయింది
కనుల నిండా కన్నీరే మిగిలింది
విధి ఆడిన ఆటలో నే బలిఅయిపోయా
నా ఊపిరి అయిన నీవు నను విడిచిపోయావు
తిరిగిరాని లోకానికి నాతోడు లేకుండా
ఒంటరిగా బ్రతకమని నను ఒదిలేసిపోయావు
నీ హ్రుదయంలో కలకాలం దీపంలా వెలగాలనుకున్నా
చివరికి నాజీవితం చీకటి అయి నిరాశగా కూచున్నా
ఆనందఘడియలు సమాధిచేస్తూ
శోకంతో జీవించమని వదిలేసావు.

మనసు ఎందుకో

ప్రియా
నీవు పరిచయం అయిన కొద్దిరోజులకే
చిగురించెను నాలో కొత్తఆశలు
ఇన్నిరోజులు మూగగా ఉన్న నాఆలోచనలు నీరాకతో
ప్రతినిమిషం నీతలపులలో తేలిపోతున్నవి
మనసు ఎందుకో దిగులుగా ఉంటుంది
నీమాట వినకపోతే అనుదినం
నువు లేకుండా ఒక్కఘడియకూడా ఉండలేను
అంటున్నది నా హ్రుదయం
నీతోడు లేకపోతే ఏమవుతుందో ఈ జీవితం