బ్లడ్ గ్రూపింగ్ క్యాంపు

Srichakra 2018

ఎవరు నువ్వు?

ఎవరు నువ్వు?
శిలగా మారిన నా హృదయాన్ని
ఉలితో మళ్ళీ ఎందుకు చెక్కుతున్నావు?
మాసిన గాయాన్ని, మూసిన తలపుల తలుపులను
తెరవాలని ఎందుకు ప్రయత్నిస్తున్నావు?
అడిగితే కారణం చెప్పవు.
పైగా నాకా హక్కు లేదంటున్నావు.
ఎవరు ఇచ్చారు నీకు ఇంత చనువు?  

కారే కన్నీళ్ళకి

గుండెలోని బాధ కళ్ళలో
నీరుగా మారి
కారిపోయిన క్షణాలెన్నో..
గుండె కరగలేదు
నీరు ఇంకలేదు..
జరిగేది జరుగుతూనే ఉంది
కారే కన్నీళ్ళకి చెలియ కట్టలు లేవు ..
సాగేది జీవితం
జరిగేది సంఘర్షణ.
మనసుకూ మనిషికీ
మిగిలేవి కన్నీళ్ళే...
కళ్ళ నిండా నీరే
తోవ కానరాని కన్నీటి చెలమలే..
అడుగడుగున
గుండె బరువు తీరినా..
మనసు కుదుట పడినా
కన్నీళ్ళ వల్లేనేనేమో. ..
కురిసి కురిసి వెలవటం
ఆగి ఆగి వర్షించటం కళ్ళకే తెలుసేమో..
లోతే తేలని అంతరంగపు
ఊటబావులు కళ్ళు..
దెబ్బ మనిషికి తగిలినా
మనసుకి తగిలనా,మనవారికి తగిలినా-
ముందుగా వచ్చేది మత్రం కన్నీళ్ళే..
ఏదురు చూపులెన్ని చూసినా
అలసిపోవు.
ఎండమావి రూపాలయినా
వెతకనీయవు కళ్ళకొలికెలు...
వయసు తారతమ్యాలను
లింగ బేధాలను సయితం
మరచి కారుతాయీ కన్నీళ్ళు..
ఆనందంలోనూ,బాధలోనూ
తోడు వస్తాయి ఈ కన్నీళ్ళు

మనసు మనసులో లేదే

తనని చూశాక..
నన్ను నేను మరచాను..
చూసింది కళ్ళతోనే
నిలచింది మనసులో..
మనసు మనసులో లేదే-
ఇదేం మాయో..
ఉన్నది నేలపైనే
ఎగురుతున్నట్టుంది గాలిలో..
ఎమయిందో ఎమో నాకు..
సంతకం చేసినట్టుంది తొలివలపు..
నింగీ-నేలా కలసినట్టు
పగలూ-రాత్రి జంటయినట్టు
సూర్యుడు వెన్నెల కురిపిస్తున్నట్టు
నేలపై ఎగురుతున్నట్టు
గాలిలో తేలుతున్నట్టు
మంచు కాలినట్టు
మనసు చెదిరినట్టు
ఏమిటో ఈ అల్లరి
మనసు చేసే గారడీ
వయసు దానికి జోడీ..

నువులేని నిమషాలు

ప్రియా
నే మునిగిపోయా నీకమ్మనీ తలపులలో
నువుతప్ప వేరే ఆలోచనలు లేవు గుండెలో
నువులేని నిమషాలు లేవు నా ప్రతిపనిలో
ఎందుకు ఇలానను బందించావు నీఊసులలో
మరువలేని గుర్తులను మిగిల్చావు హ్రుదయంలో
ఇపుడు కనిపించకుండా రగిల్చావు బాధను మనసులో
ఒంటరిగా నేచూస్తున్నా నీకోసం కన్నీటితో
ఇక నీవు లేని నాజీవితాన బ్రతకలేక చావాలనుకుంటున్నా.

ఒంటరిగా బ్రతకమని

ప్రియా
నీకు దూరం అయి నాబ్రతుకు భారం అయింది
కనుల నిండా కన్నీరే మిగిలింది
విధి ఆడిన ఆటలో నే బలిఅయిపోయా
నా ఊపిరి అయిన నీవు నను విడిచిపోయావు
తిరిగిరాని లోకానికి నాతోడు లేకుండా
ఒంటరిగా బ్రతకమని నను ఒదిలేసిపోయావు
నీ హ్రుదయంలో కలకాలం దీపంలా వెలగాలనుకున్నా
చివరికి నాజీవితం చీకటి అయి నిరాశగా కూచున్నా
ఆనందఘడియలు సమాధిచేస్తూ
శోకంతో జీవించమని వదిలేసావు.